Scoil: Dún Átha, Carraig A’ Chabhaltaigh

Múinteoir: Ed. J. Headtromóin

Cumtha ag: Seán de hÓrdha (d’éag timpeall na bliana 1780)

Fonn: Féach bun an chomhaid seo ó ‘Songs of The Irish’, le Dónal Ó Sullivan.
Chuir Aoife Ní Chathasaigh fonn nua leis an amhrán seo i 2022.

Amhránaí: Aoife Ní Chathasaigh, Sionnainn, Bealtaine 2022.

Foinse: Bailiúchán na Scol
https://www.duchas.ie/ga/cbes/5162147/5158730

Tá cur síos deas anseo a thugann splancadh dúinn ar phearsantacht an Órdhaigh.

Trascríobh ón gCartlann:

‘ Aon uair eile chuaidh sé sall thar Shionainn go Ciarraighe agus bhris an long (bád) ? futha nuair bhíodar ingar don tráigh agus b'éigean dóibh snámh i dtír
Bhiodar go h-ocrasach agus dubhradar go raghaidis isteach sa chéad tigh acht dubhairt duine aca nách leigfeadh an bhean sin aoinne isteac. "Cuirfead i ngeall leat go leígfidh sí isteach an triur againn" arsa Seán. "Bhuail sé cnag ar an ndoras, d'fhiafruigh an bhean á bhí ann agus arsa Seán.
" Mise Seán de hÓrdha lúp ar lóp ón tuinn
Tá in éinfeacht liom triúr stócach
Is ní mór dóibh a ndóithin bídh
D'olfaidís liom clár-fichchille ? is bainne bo a' ríoghacht
Is éirigh suas a stóir - dhil is osgail dóirse do dhín"

Donnchadh Ó Coileaín ó Mhártan Treagháin

Trascríobh ón gcartlann:

1. A Mhic Mhuire na nGrás do cuireadh chun bháis,
Is d'fulaing an Pháis pheannaideach,
Do cheannuig Síol Ádhaimh le hAllus do chnámh
Fuil 'agus cneadha dearga.
Freagair me a ghrá beir m'anam i d'thráth
Go Parrthas lán gradamach
Ag caitheamh an tSoláis Fhada ghil bhreagh
Idir Abstail is Árd -Aingillibh.

2. Freagair me a Chríost a chara mo chroidhe,
An charraig seo im' Chroidhe corruigh í,
Is óm ' dhearcaibh leis síos srotha aithrighe
Do bhéarfas go críoch flaithis mé,

sé véarsa eile ann. Agus trí chinn eile anseo (11) https://www.duchas.ie/ga/cbes/5162147/5158734

Ó ‘Songs of The Irish’, Dónal Ó Sullivan:

A Mhic Mhuire na nGrás do cuireadh chun báis
Is d’fhulaing an pháis pheannaideach,
Do cheannaigh síol Ádhaimh le hallas do chnámh,
Fola ’gus cneá dearga:
Freagair mé, a ghrá, beir m’anam i dtráth
Go Parrthas lán-ghradamach,
A’ caitheamh an tsóláis fhada ghil bhreá
’ dir aspail is ard-aingeala.

Freagair mé a Chríost, a chara mo chroí,
An charraig seo im’chlí, corraigh í,
’ S óm’ dhearca lig síos srutha aithrí
Do bhéarfas go críoch fhlaithis mé.
Mar is peacach mé bhí scannalach síor,
Droch-bheartach, fíor-mhallaithe.
Ná hagair-se baois-bhearta an tsaoil
Ar mh’anam le linn scartha liom.

Ní lia le rá gaineamh na trá
Ná drúcht ar bharr glasara,
Ná peaca le suíomh ar m’anam, faraor,
Ceangailte dhom’ chroí calcaithe.
Cé mór a dtrian romham sa tsliabh,
Ní fhónann ciach eagla,
Is gur mó le léamh grásta Dé
Ná a ndearna an saol d’ainfhios.

Féach mar do shéan Peadar Mac Dé
An t-am lagaigh an tréad mhallaithe é,
Is nuair a d’aistrigh sé i gcreatha aiféal,
Gur glacadh san réim bheannaithe é.
Dob fheasach don tsaol fhairsing go léir
Gur pheacach bhí ar strae, Magdalen,
Is dá choirpeacht é a beatha le léamh,
Go dtug sileadh na mbraon flaitheas di.

Screadaim is éim, achaím go séimh,
Ar Mhuire is a hAon-Mhac calma,
Teacht seala fá dhéin m’anam a’ plé
Dá chosaint ón maor mallaithe:
Deisceabail Dé is a charaid go léir
Á m’ tharraingt sa réim bheannaithe,
Mo bhearta ar an saol, cealgach, claon,
Gangaideach, baoth a mhaitheamh dom.