Údar: Tadhg Ó hEaghráin, Inis Díomáin a chum sa bhliain 1972 . D’Éag Tadhg sa bhliain 1980.

Foinse: Éanna Ó hEaghráin (Enda Haran, mac le Tadhg).

Fonn: Chuir Éanna fonn leis an dán seo in Earrach na bliana, 2022, agus rinne na focail a athchóiriú,
mar atá aige thíos.

Ceoltóirí: Enda Haran, Mary Haran, Quentin Cooper.

Chum athair Éanna an dán seo go gairid tar éis Domhnach na Fola/Bloody Sunday, tráth a dhúnmharaigh Arm na Breataine triúr déag i nDoire Cholmcille. Ba mhór an fearg, an frustrachas agus an t-alltacht a bhí sa tír ag an am maidir leis an méid a bhí ag titim amach ó thuaidh. Sa dán impíonn an file ar an mbandia, Éire, múscailt agus misneach a thabhairt d’fhearaibh Éireann.

Is tú Éire mo ghrá geal ciúin, a caitheadh ón bhFlaitheas ar mhuir,
Oscail do shúil is ná codail go suain, ’gus cuir neart is sprid inár bhfir,
Nach cuimhin leat saighdiúirí a fuair bás sa troid, i mBaile Átha Cliath a thit,
Mac Donncha, Mac Diarmuid, Mac Bríde ‘s a gcuid, beannacht Dé ar a gcuid,
Sea beannacht Dé ar a gcuid.

Múscail a Éire is éirigh id’ shuí, is staonadh ná stop ná déanfá,
Go dtí go mbeidh buaite ’gat ar Sheán Buí, is a chlann beag suarach cloíte.
Anois seas an fód, leag do shúil ar an ród ó thuaidh i dtreo na Sé Chontae,
Tá ár mbráithre ann, go gustalach teann, chun troid ar son poblacht is saoirse,
Chun troid ar son poblacht is saoirse.

Is tú Éire mo ghrá geal ciúin, a caitheadh ón bhFlaitheas ar mhuir,
Oscail do shúil is ná codail go suain, ’gus cuir neart is sprid inár bhfir,
Is tú Éire mo ghrá geal ciúin.
Is tú Éire mo ghrá geal ciúin.
Is tú Éire mo ghrá geal ciúin.
Is tú Éire mo ghrá geal ciúin.